35. Een lekker lokaal pilsje

Wanneer ze wat laat thuis komt van haar werk, ziet ze nog licht branden bij het plaatselijke kroegje in haar dorp.
Het is een warme voorjaarsavond en ze heeft eigenlijk wel zin in een pilsje. Normaal gesproken drinkt ze geen alcohol, omdat ze altijd nog naar huis moet rijden. Maar nu is ze bijna thuis. Ze parkeert haar auto voor haar huis en loopt de twee straten terug naar de kroeg.
Er zitten vier jongemannen van in de twintig aan een tafel. Voor de rest is het leeg in het kroegje.
“Oh, is het mannenavond vanavond?” vraagt Ciska met haar hoofd om de deur.
“Nee hoor, kom gerust binnen,” nodigen de jongens haar vriendelijk uit.
“Mag ik dan wel bij jullie komen zitten, want ik ga niet in mijn uppie aan de bar zitten.”
“Tuurlijk kom erbij, wil je een pilsje?” Het is duidelijk dat de jongens daar al een tijdje zaten. Ze zijn in een vrolijke en uitgelaten stemming.
Ze stelt zich voor en neemt plaats bij hen aan tafel.
“En? Woon je hier in het dorp?”
“Ja, hier een paar straten verderop. Achter de kerk.”
“Woon je al lang in Spaarndam?” “Nee, nog niet zo lang, ruim een jaar nu.”
“Ben je getrouwd? Heb je kinderen?” komen nu de geijkte vragen.
“Nee, ik ben gescheiden en ik heb wee kinderen, een zoon en een dochter, maar die wonen allebei al zelfstandig.”
“Ben je single dan?” vraagt de jongen naast haar. “Of heb je een vriend?”
“Niet single, maar ook niet alleen. Ik heb ook niet één vriend.”
Voor zich ziet ze vier bedenkelijke gezichten. “Hoe dan?”
“Ik heb vijf vrienden!” grapt Ciska heel direct.
Ze kijken haar verbaasd aan. “Vijf? Hoe bedoel je? In wat voor opzicht?”
“Ik ga er geen aardappels mee schillen,” knipoogt Ciska ondeugend. Ze vindt het altijd leuk om mannen te choqueren met dit antwoord. Het brengt altijd wat grappige verwarring.
“Bedoel je dan, dat je er ook seks mee hebt?” durft één van de jongens te vragen nu de reeds genuttigde pilsjes zijn tong wat losser hebben gemaakt.
“Ja, tuurlijk. Ik ben ook een vrouw van vlees en bloed en ik heb ook mijn behoeftes. Jullie ook toch?”
De jongen naast haar, zit zenuwachtig met zijn been te wippen.
Ciska wordt er een beetje kriegel van en houdt met haar hand zijn knie stil en kijkt hem even aan. Hij schrikt even van haar aanraking, maar lacht dan.
“Enne, hoe doe je dat dan?” vervolgt een van de jongens.
“Nou, twee of drie vrienden zie ik elke week en de anderen één keer in de maand of zo.” De jongens kijken haar met open mond aan.
“Zo hé, dan doe jij het beter dan ik!” roept een van de jongens luid. “Ik mag maar één keer in de week seks met mijn vriendin.”
“Tjonge, ik ben al blij wanneer ik één keer in de twee weken aan de beurt kom,” zucht zijn buurman.
De jongen naast Ciska zelfs één keer per drie weken.
“Arme jullie en jullie zijn nog wel zo jong, in de bloei van jullie leven!”

Weer trilt het been van de jongen naast haar en nu stopt ze hem door met haar voet langs zijn been te wrijven.
Hij kijkt haar doordringend aan. Hij staat op en gaat richting toilet. Even later komt hij weer terug. Hij moest blijkbaar even afkoelen.
Er wordt aardig doorgedronken. Bier, sterke verhalen en erotische belevenissen vloeien rijkelijk over de tafel.
“Misschien moeten jullie wat meer moeite doen voor je vriendin. Een bloemetje meebrengen of een lekker geurtje. Haar mee uitnemen. Of gewoon een fijn gesprek bij kaarslicht.”
Ciska, helemaal niet gewend om alcohol te drinken raakt ook lichtelijk aangeschoten.
“Tijd om naar huis te gaan!” kondigt ze aan. Maar wanneer ze opstaat voelt ze zich wat wankel op haar benen.
“Oeps, ik ga maar eens kijken hoe ik thuis ga komen.” grinnikt ze.
De jongeman die naast haar zit, staat ook op.
“Ik moet toch dezelfde kant op. Zal ik je thuisbrengen?”
“Nou, dat is galant van je, dat zou fijn zijn!”
Iedereen heeft zijn zakken wel vol en besluiten allemaal om naar huis te gaan. En zoals beloofd, loopt de jongen met haar mee.
Ook hij zwalkt een beetje en samen lopen ze arm in arm, elkaar ondersteunend, richting Ciska’s huis.
Hij brengt haar tot aan de voordeur. En blijft er een beetje dralen.
“Leuk huisje! Ik heb ze eigenlijk nog nooit van binnen gezien,” vraagt hij, zichzelf uitnodigend.
“Wil je nog een afzakkertje?”
“Is goed!”
“ Nou vooruit, omdat je me zo netjes thuisgebracht hebt!”
Ze laat hem binnen en hij neemt plaats op de bank.
“Ziet er gezellig uit!” complimenteert hij Ciska.
Ciska pakt een biertje, schenkt het hem in en ploft naast hem op de bank.
“Je hebt me echt wel geil gemaakt, dame. Zoals je met je voet over mijn been wreef en die stoere verhalen over je mannen.”
Dan buigt ie zich voorover en kust Ciska vol op haar mond.
Zijn handen gaan onder haar trui en strelen haar borsten en voor ze er erg in heeft zit hij met zijn hand in haar broek.
Wow, daar was hij echt even behendig in en ze komt bijna klaar ook.
“Oh my God, je hebt wel ervaring ondanks dat je niet zo vaak mag,” hijgt ze.
Hij maakt zijn broek los en leunt uitnodigend achterover. Haar opmerking die avond, dat mannen haar blowjobs superlekker vinden, had hem nieuwsgierig gemaakt.
“Nou, ik wil dat ook wel eens meemaken. Nooit gedaan!”
Ciska laat zich even meeslepen in zijn opwinding, maar dan komt ze tot haar zinnen.
“Wil je jezelf eerst even opfrissen? Wel zo fijn!”
“Oké, snap ik!”
En zoals ze al hoopte, is zijn steigerend paardje weer mak als een lammetje wanneer hij deze heeft gewassen onder de koude kraan.
Hij kijkt Ciska twijfelend aan.
“Nee lieverd, ik wil geen misbruik maken van jou, al ben je erg verleidelijk. Maar je bent pas 26. Je hebt een relatie en je bent dronken. Morgen heb je spijt als haren op je hoofd en dat wil ik je besparen.”
Ze loodst hem met een kus de deur uit. En het lijkt eigenlijk wel of hij opgelucht is.
Waarschijnlijk zag hij zelf ook wel in, dat het een domme actie was.
Ze sloot de deur achter hem en na een kattenwasje dook ze meteen haar bed in en viel meteen in slaap.

Er gaat een week voorbij.
Wanneer Ciska haar zus op bezoek komt heeft ze een verrassing.
Ze gaan samen eten bij een lokaal restaurant waar je heerlijk kunt eten. Het heeft een gezellig buitenterras aan de achterzijde van het restaurant. Er staan bomen en het is er heerlijk koel.
Wanneer ze door een vriendelijke jongedame naar een tafeltje geleid worden, krijgen ze de kaart in hun handen.
“Er komt zo iemand uw bestelling opnemen. Wat wilt u drinken?”
Ciska neemt een glaasje rode Port en haar zus een rode wijn. Ook deze keer hoeft ze niet naar huis te rijden. Ze laat de zoete alcohol door haar keel glijden. Ciska wordt er warm van.
“Wat mag het zijn, dames?” Ciska hoort een bekende stem en kijkt op om haar bestelling door te geven.
Ze kijkt recht in het gezicht van de jongen die haar de week ervoor vanuit de kroeg naar huis had gebracht.
Ze voelde haar wangen kleuren en niet alleen van de alcohol, maar de jongen keek haar vrij rustig aan. Ze zag hem wel even met zijn ogen knijpen, maar verder bleef zijn blik zonder emotie.
Hij nam de bestelling van haar zus en haar op en liep weer weg.
Ciska vertelt haar zus wat er die week ervoor gebeurd is. Ze gniffelen achter de MENU kaart.
Hij was waarschijnlijk gewoon te dronken geweest om zich nog wat te kunnen herinneren.
Wanneer na een klein half uurtje het voorgerecht komt en hun blikken elkaar weer kruisen, ziet ze hem denken. “Waar heb ik die vrouw toch eerder gezien?”
Maar weer loopt hij zonder enig teken van herkenning weg.
Ciska kan zich met moeite goed houden.
Wanneer hij na een half uur het hoofdgerecht komt serveren, lacht ze recht in zijn gezicht, likt langs haar lippen en knipoogt. Dan begint er bij hem iets te dagen.
Ze ziet zijn gezicht van kleur verschieten en hij weet niet hoe snel hij weer bij het tafeltje weg moet lopen.
Ciska blijft er bijna in en draait zich weg van de overige gasten.
Ook haar zus zit met een brede grijns te kijken.
Gelukkig zitten ze buiten en de jongen kan hen niet zien van binnen uit.
Ze kletsen verder gezellig over van alles en nog wat; over de kinderen en haar kinderen en kleinkinderen en de winkel.

De jongeman komt er niet onderuit, dat hij ook nog het dessert moet komen brengen. Ze ziet zijn licht gestuntel en rode koontjes, maar Ciska stelt hem gerust.
Ze spreekt hem gewoon netjes en rustig aan en wanneer hij haar toch aan durft te kijken, lacht ze vriendelijk naar hem en legt een vinger op haar lippen als teken, dat zij zal zwijgen.
Hij slaakt een diepe maar onhoorbare zucht.
Voldaan van het heerlijke eten en het gezellig gesprek, rekent Ciska af.
En met een laatste knipoog verlaat ze het restaurant.