Physical Address

304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124

96b. Een droom wordt een nachtmerrie

Ciska wordt wakker van de zon op haar gezicht.
Ze was helemaal vergeten de gordijnen te sluiten gisterenavond.
Wanneer ze naast haar kijkt, ziet ze het slapend gezicht van Eduardo.
Wat is het toch een knapperd. Soms moet ze zichzelf af en toe knijpen of ze niet droomt. Hoe kan het toch dat zij op haar leeftijd, nog zulke mooie mannen mag ontmoeten die met haar een vriendschap willen.
Het is niet voor verblijfspapieren, want die heeft hij al via een vorige relatie gekregen.
Ciska geniet van dit mooie moment. Ze geeft hem een liefdevolle kus op zijn wang.
“Goedemorgen, lieverd.”
Er gaat één oog open en een big smile verschijnt op zijn gezicht.
“Ben ik toch niet aan het dromen, hè?” en wrijft in zijn ogen.
Dan lachend neemt hij Ciska in zijn armen en zoent haar hartelijk op haar mond.
Zijn handen strelen haar gezicht en Eduardo kijkt haar diep in haar ogen.
“Oh, lieverd, je moest eens weten, hoe vaak ik hier naar heb verlangd.”
Zijn ogen glanzen en ook Ciska moet een traantje wegpinken.
Weer vinden hun lippen elkaar. De zoen wordt een hartstochtelijke vrijpartij en dan kunnen ze zich niet meer beheersen.
Eduardo zoent haar borsten en Ciska haar handen strelen zijn rug en billen. De zijne de hare.
Ciska duikt onder de dekens en kust zijn buik en laat haar tong verder naar beneden glijden. Boven haar klinkt een zacht gekreun. “en ook hiernaar, zeg ik eerlijk,” hoort ze hem zachtjes mompelen. Ciska lacht.
Ze begint haar bekende liefdesspel en Eduardo geniet met volle teugen.
Ook Ciska wordt heerlijk verwend.
Wanneer zijn jongeheer weer in volle glorie is, treedt hij haar koninklijke suite binnen.
“Doe je voorzichtig,” fluistert Ciska, want deze jongeman is zeer goed bedeeld.
“Komt goed, schatje, ik weet wat ik heb.”
Heel behoedzaam, stapje voor stapje, voelt ze hem binnenkomen. Ze ontspant haar onderlichaam en ontvangt hem met groot plezier. Haar suite is rijkelijk vochtig aangezien hij bij het binnenkomen haar G-spot ruimschoots beroerd heeft.
“Oh, my God, ook dit heb ik gemist lieverd. Ik ben nog geen een vrouw tegengekomen, die mij zo gastvrij ontvangen heeft met zo’n lekkere warme douche.”
Ze schieten allebei in de lach.
“Kom, dan zal ik je even een lekkere scrub geven.”
Ciska duwt haar bekken omhoog en laat het weer zakken en zo herhaalt ze dit een aantal keren. Eduardo blijft stil in de lucht hangen terwijl hij op ellebogen en tenen steunt met gestrekte benen.
“Oh my God, wat ben je toch een lenig vrouwtje. Ik houd het niet meer hoor.”
Ciska duwt zijn lendenen omhoog waardoor hij loskomt van haar en kruipt naar beneden, zodat ze zijn jongeheer in haar mond kan nemen..
Nu herhaalt ze de bewegingen met haar mond en dan komt hij met een luide kreun klaar en valt naast haar neer.
“Wat jij doet hè, is echt ongelooflijk,” en kijkt haar dromerig aan.
Eduardo trekt haar in zijn armen en even blijven ze zo ineengestrengeld liggen.
Maar dan begint hun maag te rammelen en is het tijd om te gaan ontbijten.
“Vandaag ga ik je het mooie Lissabon laten zien.”
De zon schijnt heerlijk en ze wandelen naar een opstapplaats niet ver van het hotel en nemen de tram richting het centrum.
Ciska snuift de cultuur van het Portugese land. Prachtige gebouwen sieren Lissabon.
Er wordt gelachen maar ook serieus gepraat. Het voelt weer als vanouds.
Ze wandelen langs een kerkje en alhoewel Ciska wel gelooft maar niet religieus is, wil ze toch even naar binnen.
“Wacht je hier op mij?”
“Natuurlijk, lieverd, doe je ding!”
Ciska neemt plaats op een bankje en geniet even van de stilte om haar heen.
“Lieve Vader in de Hemel. Wat moet ik toch doen? Dit voelt weer zo goed, maar ik vind het zo moeilijk om me weer te binden met een man. Ik weet niet of ik hier wel klaar voor ben.” Ze krijgt een mooi antwoord:”Wat je ook beslist, weet dat ik altijd bij je ben. Wees niet bang.”
Ciska is ontroerd en laat een diepe zucht. “Dank u Lieve Vader. Op U kan ik bouwen en vertrouwen.” Ze houdt van haar relatie met God. Wie had dat ooit kunnen bedenken. Zij, een overtuigd atheïst, die dertig jaar geleden haar hart aan God heeft gegeven, maar oh wat is ze dankbaar dat ze God heeft leren kennen. Hij is haar rots in de branding. Ciska staat nog bewogen op, veegt haar tranen van ontroering af en loopt naar de uitgang.
Eduardo wacht haar op en kijkt naar haar bedenkelijke gezicht met nog vochtige ogen.
“Gaat het, lieverd?” vraagt hij haar wat bezorgd.
“Ja, hoor. Ik heb even een onderonsje met God gehad. Ik vertel het je zo. Ik moet het even laten bezinken.”
“Is goed, lieverd. Wanneer jij wil.”
Ze lopen arm in arm de straat door, genietend van de prachtige omgeving. Ze komen bij een klein plein met rondom trappen naar een hoger gelegen deel. Voor hen reikt een oude toren en daarvoor staan straatartiesten die bekende liefdesliedjes spelen en zingen.
Ze nemen plaats op de trap en Ciska kruipt tegen Eduardo aan.
Wanneer ze ‘Endless love’ van Diana Ross en Lionel Ritchie zingen, breken de tranen los. Ze kust Eduardo hartstochtelijk en vergeet alles om haar heen.
Haar kus wordt met passie beantwoord.
Dan kijkt ze Eduardo aan:”Lieverd, tijdens mijn onderonsje met God, heb ik gevraagd, wat ik met jou aan moet. Al mijn gevoelens voor jou kwamen weer terug. Maar ik was er destijds nog niet klaar voor, maar nu wil ik het graag proberen; een vaste relatie met jou.”
Eduardo kijkt haar geshockt aan, staat op en loopt van haar vandaan.
Ciska volgt hem, niet begrijpend wat er aan de hand is.
De band was inmiddels gestopt met zingen.
Eduardo draait zich om en begint een rap in het Nederlands.
Over hoe zijn hart was bezeten van haar, het verlangen naar haar. Hoeveel pijn hij had gehad, nadat Ciska hem had afgewezen.
Hartverscheurend zong hij zijn gevoelens uit.
Ciska is er stil van. Ze heeft nooit geweten, dat zij zo diep in zijn hart had gezeten.
Ze neemt hem in haar armen en kust zijn tranen.
“Dank je wel, lieverd, dat je je gevoelens met mij deelt, al is het dan op een wat extreme manier.”
Eduardo lacht door zijn tranen heen.
“Ja, zo gaat dat soms bij mij. Ik kan het dan niet goed zeggen, maar wel zingen.”
Het publiek om hen heen klapten in hun handen, al hadden ze tekst waarschijnlijk niet eens begrepen.
“Ik begrijp dat dit als een slag bij heldere hemel bij je binnenkomt, maar denk er maar even over na,” stamelde Ciska.
“Dat ga ik doen.”
Gelukkig verpest het de sfeer niet en vervolgen ze de tour door de stad.
Bovenop de toren hebben ze een prachtig uitzicht over de stad.
“Kom, dan gaan we lekker even lunchen hier,” nodigt hij haar uit.
Het onderwerp wordt even vermeden en wordt er alleen over koetjes en kalfjes gepraat. Zijn plannen in de muziekwereld, Ciska over haar winkel en haar leven.
Na de lunch vervolgen ze de sightseeing door Lissabon en wandelen ze samen door de authentieke straatjes in het oude centrum.
Hij neemt haar nog mee naar een gemoedelijk restaurantje waar de authentieke gerechten van Portugal worden geserveerd: Pincanha. Koeienstaart met rijst, bruine bonen en sinaasappel. Het smaakt heerlijk.
Er klinkt heerlijke Fadomuziek. Ciska bevindt zich in een roezige cultuurdroom.
‘s Avonds komen ze, moe maar voldaan van een heerlijke dag, aan bij het hotel.
Terwijl Ciska zich even opfrist, hoort ze de telefoon van Eduardo continue ringtones geven.
“Zo…. ze hebben je duidelijk gemist!” lacht ze vanuit de badkamer.
“Ja, ik heb nu WIFI, dus komen alle berichtjes binnen.”
Wanneer Ciska uit de douche naar hem toeloopt en een kus wil geven, ziet ze een bedenkelijk gezicht.
“Wat is er lieverd? Heb ik je overvallen met mijn besluit het te willen proberen met jou?”
“Ciska, ik moet je het volgende eerlijk bekennen, toen jij een half jaar geleden zei, dat je nog niet klaar was voor een relatie, heb ik, na het verwerken van dit verdriet, net als jij, ook niet stilgezeten natuurlijk. Ik heb een dame leren kennen en we kennen elkaar nu drie maanden. We zijn erg goed met elkaar en nu heeft ze mij net in een WhatsApp bericht aangeboden om bij haar te komen wonen.
Ik woon nu nog steeds bij vrienden en daar hebben we dus geen privacy, zoals je weet.
Ik ga regelmatig bij haar logeren en we hebben het altijd reuze gezellig met elkaar.
En nu kom jij ineens spontaan terug in mijn leven, wat ik helemaal nooit had verwacht. Ik zit nu in een emotionele rollercoaster. Wil je mij alsjeblieft even tijd geven, om hier over na te denken? Sorry, maar ik moet nu gaan!”
En voordat Ciska goed en wel wat kan zeggen, loopt hij de kamer uit en is verdwenen.
Tranen stromen over haar wangen. Nu zet ze een keer een stap in haar leven en dan gebeurt dit!
Eigenlijk wil ze haar koffertje pakken en naar huis gaan, maar ze weet niet hoe of wat.
Ze vervalt in een hartverscheurend huilen en roept:“Vader waarom?”
Wanhoop bekruipt haar; ze voelt zich verloren en slaat ter zelfbescherming een deken over haar heen.
Maar dan klinkt Gods zachte stem: “Ik heb je toch gezegd, wees niet bang, Ik ben altijd bij je.” Ze voelt Zijn kalmerende woorden en valt dan in een diepe slaap.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *