23. Willem, een maatschappelijk project

Het is 1e Paasdag. Ze ziet een berichtje binnenkomen van Willem, een beetje zielige man van 45.
Met hem heeft ze al een tijdje contact via Paiq.
Eigenlijk helemaal haar type niet, maar op een of andere manier kan ze het niet over haar hart verkrijgen om de chatrelatie stop te zetten.

“Hey Ciska, hoe was je dag?”
“Oh, best wel goed. Het was druk in mijn winkeltje vandaag! En hoe was jouw dag?”
“Het gaat. Heb nog niemand gesproken vandaag, beetje saaie dag dus.”
“Misschien kun je vrijwilligerswerk zoeken? Of naar een inloopcafé gaan. Wat mensen ontmoeten?”
“Er is hier in het dorp niet veel te doen en ik heb geen vervoer, dus mijn wereldje is maar klein. Maar ik verlang ernaar om iemand te zien. Een gezellig gesprek, een knuffel.”
Het valt niet mee om hem in beweging te laten komen, merkt Ciska.
Hij is nogal depressief en vaak moet ze hem met grapjes uit zijn dal trekken.
“Je kunt altijd nog een escort service bellen!”
“Haha, ja dat is een idee, maar ik vind dat wel een beetje eng!”
“Wil jij niet een keer een bakkie bij mij komen doen?”
“Oké, ik zal kijken wanneer ik tijd heb. Trouwens wat doe je vandaag? Met Pasen?
Ga je op visite bij je familie?”
“Nee, vanavond pas. Ik ga bij mijn ouders eten?”
“Lijkt het je leuk, wanneer ik dadelijk bij je op visite kom? Met een uurtje kan ik bij je zijn?”
“Oh echt? Jazeker vind ik dat leuk!”
Hij klinkt een beetje zenuwachtig, maar de opwinding is ook duidelijk hoorbaar.
“Ik hoop alleen niet dat hij te hoge verwachtingen heeft van mijn bezoek.”
Ciska vertrekt met een warm hart, wetende dat ze iemand heel blij gaat maken.
Na ongeveer veertig minuten rijden arriveert ze bij het door Willem gegeven adres.
“Hé, je hebt het gevonden!” Willem zijn gezicht straalt, wanneer hij Ciska binnenlaat.
Gelukkig ziet hij er leuker uit, dan op de foto. Ze krijgt een kopje thee en al gauw raken ze gezellig met elkaar aan de praat over van alles en nog wat.
Hij geniet zichtbaar. Ciska laat haar ogen ronddwalen.
Het huis is echt een mannenhuis. Ongeorganiseerd, rommelig.
“Kan ik even gebruik maken van je toilet?” vraagt Ciska na twee koppen thee.
“Ja maar natuurlijk. Achterin de gang, naast de voordeur.”
Wanneer ze de deur van het toilet opent blijkt deze helaas ook niet echt schoon. Ze blijft boven de pot hangen en doet haar ding zo snel mogelijk. Wanneer ze weer in de hal staat hoort ze geluiden uit de ruimte tegenover het toilet.
“Wil je wat anders drinken?” hoort ze Willem vanuit die ruimte roepen. Ze werpt een blik om het hoekje van wat blijkt de keuken, tenminste wat je ervan kan zien.
De aanrecht staat vol vuile vaat, waar je ook kan kijken, het staat vol met van alles en nog wat en alles is vies; de kastjes, de vloer.
Ze rilt over haar hele lijf. Dat ik uit deze keuken een kopje thee heb gedronken, jakkes!
“Nee, hoor. Het is goed zo!”
Ciska neemt weer plaats op de bank en Willem komt direct naast haar zitten en laat haar wat foto’s zien in een fotoboek.
“Kijk dit zijn mijn ouders en dat is het huis waar ik geboren ben. Ze wilden dat ik op mezelf ging wonen, maar liever had ik daar blijven wonen. Het valt niet mee om voor jezelf te zorgen. Het is zo stil in huis en ik voel me vaak alleen, maar nu ben jij er!”
Een big smile verschijnt op zijn gezicht.
Hij schuifelt steeds dichterbij en buigt zich opzij om haar zoenen.
Ciska deinst verschrikt terug.
Ze zoent graag en geniet van de aandacht van mannen, maar met Willem…. Echt niet!
Helemaal haar type niet en er is dan ook geen enkele aantrekkingskracht. Totaal niet.
“Oh, sorry! Ik dacht dat jij graag zoende?” Het valt Willem tegen dat zij hem afwijst en hij neigt weer in zijn schulp te kruipen.
Hij ging ervan uit, dat als Ciska zou komen, ze ook serieus op zijn avances in zou gaan.
“Willem, ik heb aangeboden om met je te chatten, maar heb ook duidelijk aangegeven, dat je niet mijn type man bent! Ik kan je niet meer geven dan vriendschap.”
Hij haalt een beetje ontdaan de schouders op en gaat weer terug op de andere bank zitten.
Ze praten nog wat, maar dan besluit Ciska op te stappen.
Met gemengde gevoelens laat Willem haar uit.
De dagen daarna neemt Ciska afstand van hem. Na een week besluit ze het contact te verbreken.
“Willem dit wordt te gecompliceerd voor jou. Jij hebt andere gevoelens voor mij, dan ik voor jou. Ik merk dat jouw verwachtingen van mij niet overeenkomen met de mijne.
Wat ik al zei, ik kan je niet meer geven dan vriendschap, een grapje, een chat af en toe. Beter ga je op zoek naar een dame, die wel een relatie met jou wil.”
Hij reageert verdrietig en het doet haar een beetje pijn hem zo achter te laten, maar voor hij te gehecht aan haar raakt kan ze beter afscheid van hem nemen.
Ze heeft haar lesje geleerd. Begin geen vriendschap uit medelijden.