25. Karel de verwarmingsmonteur

Ciska is net klaar met de was ophangen, wanneer de deurbel gaat.
Ze snelt de trap af en loopt naar de voordeur.
Wanneer ze opendoet staat er een man in werkkleding voor de deur.
“Goedemiddag! Ik ben Karel, de verwarmingsmonteur. Ik kom in opdracht van de woningstichting onderhoud aan de verwarmingsketel uitvoeren.”

“Eh, heb ik iets gemist? Ik heb geen brief gehad met een aankondiging van jullie bezoek.”
“Oh, dat is vervelend. Maar komt het uit?”
“Nou ja, ik ben nu toch thuis, dus kom maar binnen.”
Het is een man van haar leeftijd. Hij ziet er niet onaardig uit en doet zelfs netjes zijn schoenen uit bij de voordeur.
“Zo, jij bent netjes opgevoed!” lacht Ciska.
“Dank je wel, mijn moeder heeft haar best gedaan! Ik houd van netjes. Ook bij mij thuis. Ik ben dan wel alleenstaand, maar ik houd mijn huis opgeruimd en schoon.”
Ciska snapt vaak niet hoe het komt, maar mensen zijn altijd behoorlijk open tegen haar.
Binnen vijf minuten weet ze dat hij sinds twee jaar gescheiden is en achter in het dorp woont.
Het werk is vrij snel gedaan en wanneer ze hem uitlaat: “Wat doet u voor werk?” wijzend naar het logo op haar auto.
Ciska vertelt over haar werk bij de stichting.
“Oh, dat is mooi werk. Zeg, ik heb nog een oude diepvries staan. Niet zo mooi meer, maar hij doet het nog prima. Maar voor mij alleen is hij te groot. Kunnen jullie daar wat mee?”
“Oh, vast wel. Ik zal kijken wanneer ik tijd heb om langs te komen. Stuur me jouw adres maar.” Ondertussen diept ze een visitekaartje op uit haar tas en geeft het aan de monteur.
“Alsjeblieft, hier heb je mijn nummer. Stuur je me even een appje, wanneer het uitkomt? Graag op een vrijdagavond, want dan kan ik hem de volgende dag meteen in de winkel zetten.”
“Is goed, dat doe ik!”
Ze laat hem uit en op hetzelfde moment komt zijn collega hem tegemoet gelopen.
“Is het gelukt hier?” “Ja, hoor!” knikt Karel. En Ciska ziet hem knipogen.
Later die week krijgt ze een appje van Karel, de monteur. Of ze nog naar de diepvries komt kijken. Meteen stuurt hij zijn adres mee. Ze belooft hem aan het eind van de middag, op weg naar huis, langs te komen.
Zogezegd, zo gedaan.
Daar aangekomen, blijken er behoorlijk wat roestvlekjes op te zitten, maar vooruit, voor 20 euro kon ze er weer iemand blij mee maken.
Ze zetten samen de diepvries in de bestelauto.
“Heb je tijd en zin in een kopje thee?”
“Graag een volgende keer. Ik kom net van mijn werk en heb erge honger.”
Ze maakt nog even een kort praatje. Karel geeft tussen de regels door signalen, dat hij best wel eens een avondje met haar door wil brengen. Maar Karel is meer een 9 tot 5 type. Degelijk en weinig spannend, dus niets voor Ciska.
Ze stapt in haar auto en rijdt naar huis en ze is nog niet thuis of er verschijnt een appje.
“Vond het erg gezellig, zit toch maar vaak alleen. Als je tijd en zin hebt mag je weleens langs komen voor een bakkie.”
Hij wint haar sociale hart en ze appt terug: “Is goed. Laat maar weten wanneer je zin hebt in gezelschap.”
“Oké, doe ik!”
“Daar ga ik weer. Waarom kan ik nu gewoon niet NEE zeggen?”
Maar ze weet het wel. Bij haarzelf is afwijzing altijd al een traumatisch iets geweest.
Al vanaf kind zijn moest ze hard knokken voor erkenning.
Ze was kleiner dan de gemiddelde klasgenoot. Had een lichamelijke aandoening waardoor ze gepest werd. Gelukkig is die aandoening met medicatie onder controle.
Maar ze weet heel goed wat afwijzing is, dus zal ze dat niet snel doen naar anderen.

Een paar dagen later is Ciska vrij en doet die ochtend lekker alles op haar gemak. Ze heeft ’s middags pas een afspraak.
De middag verloopt goed. Ze heeft weer mensen kunnen helpen met een inrichting naar hun smaak.
Tussendoor krijgt ze een appje van Karel.
“Ik heb nog wat serviesgoed op zolder gevonden. Zou je die vanavond op willen halen?”
Ja hoor, dat is prima! Ik kan rond 17.30 uur bij jou zijn.”
Iets over half zes rijdt ze de oprit op. Hij komt Ciska al tegemoet.
“Hallo, gezellig dat je er weer bent.” Samen lopen ze naar de schuur waar een aantal spullen staan. Het is oud servies en wat prullaria, maar Ciska heeft wel door, dat dit een smoesje was om haar op visite te laten komen.
“Heb je nu zin in een kopje thee?” vraagt hij Ciska.
“Lekker, heb je kruidenthee? Het liefst rooibosthee.”
“Nee, helaas, dat heb ik niet.”
“Oh niet erg! Ik ben het gewend en neem altijd zelf mijn theezakjes mee.”
Hij vindt het niet echt leuk, maar belooft Ciska, dat hij een volgende keer wel rooibosthee zal hebben.
“Een volgende keer?” lacht Ciska.
“Ja, ik vind je echt een leuke vrouw!”
“Karel, ik wil je wel eerlijk vertellen, dat ik geen relatie wil. Ik geniet nu volop van mijn vrijheid! Heb meerdere vrienden en ben een vrije vrouw!”
“Oké, dan. Nee, ik zoek een serieuze relatie,” antwoordt hij enigszins teleurgesteld.
Ze praten nog even over ditjes en datjes, maar dan staat weer Ciska op.
“Ik ga, want ik moet nog eten! Mocht je een keer gezelschap willen, dan bel je maar. Oké?”
“Is goed. Tot ziens!”
Ciska pakt haar tas en vertrekt met serviesgoed richting huis.
Thuis glimlacht ze nog na. Nee, niet mijn type. Hij is toe aan huisje, boompje, beestje. Maar ik dus echt niet. Nog lange niet oftewel nooit niet.

Karel laat haar echter niet met rust.
Weer krijgt ze een appje: “Hoe gaat het met je? Het is toch wel stil in huis hoor, zo zonder jou!” Zijn opmerking sluit hij af met een verlegen emoji.
Ze stuurt hem een blozende emoji terug.
“Heb je tijd vanavond?”
“Oké, maar dan kom ik na het eten!”
“Ik mis toch wel een warm lichaam tegen het mijne!” Weer een verlegen emoji.
“Oh my God!” denkt Ciska, “dus die is wel degelijk op zoek naar meer!”
“Ja, daar verlangen we allemaal naar, toch?” antwoord ze diplomatisch.
Die avond staat ze in twijfel wat ze aan zal trekken.
Ze besluit deze keer een jurk aan te trekken met zwarte panty’s eronder. Ook trekt ze wat mooie lingerie aan. Wie weet heeft deze burgerlijke man wel verborgen talenten.
Enigszins zenuwachtig rijdt ze die avond het erf op, waar hij al op haar staat te wachten. Karel loopt haar tegemoet en deze keer begroet hij haar met een voorzichtig kusje op de wang.
Hij kijkt haar bewonderend aan.
“Zo, je ziet er mooi uit!”
Ze loopt achter hem aan naar binnen en hij geeft haar een rondleiding door zijn huis.
Het is een mooi huis, maar de kamers zijn groot en sfeerloos.
Dan gaan ze naar de woonkamer.
Hij schenkt haar een kopje groene thee in. Niet echt kruidenthee, maar vooruit.
Ze praten even wat en Ciska vertelt openhartig over haar leven en hoe dat een wending heeft gekregen. Hij vertelt haar over zijn ex-vrouw, die alcoholiste is. Daar hebben ze een raakvlak, want ook Ciska haar ex-man is alcoholist.
Beiden hun huwelijk waren een woestijn op seksgebied, maar Ciska vertelt hem, dat ze een behoorlijke inhaalslag aan het maken is.
De verhalen over haar dates winden hem duidelijk op. Zijn hand gaat over haar been en ze ziet een flinke bobbel ontstaan in zijn broek. Hij zucht diep en sluit zijn ogen.
“Zullen we naar de slaapkamer gaan? Wil je dat?”
Ciska knikt. Ze kan die Droopy ogen niet weerstaan en volgt hem naar de slaapkamer.
“Wil je nog douchen?”vraagt hij haar.
“Nee, dank je, Karel, ik heb net thuis gedoucht!” (en geschoren, vult ze voor zichzelf aan!)
Hij geeft haar een voorzichtige kus op haar mond, maar zoenen doet hij niet.
Dan kleedt hij zichzelf uit, alle kleding wordt netjes gerangschikt op een stoel.
Hij doet geen poging om Ciska te gaan ontkleden, dus begint zij zelf maar met uitkleden. Ook zij legt haar kleding netjes op een andere stoel.
Dat pleziert hem. Ze ziet het aan zijn tevreden lachje om zijn mond.
Ciska vleit zich in haar lingerie neer op zijn bed en hij komt naast haar liggen.
“Wacht, één momentje!”
Hij komt terug met een washandje, handdoek en latex handschoenen.
Ciska trekt één wenkbrauw omhoog. Zo, deze man bereidt zich goed voor, maar wat, in godsnaam, is hij allemaal van plan.
Hij komt weer naast haar liggen. Nu zoent hij haar voorzichtig. Het is helaas geen ster in zoenen, maar ja. Hij streelt haar huid, maar zijn vingers zijn ietwat ruw, van het werk wat hij doet.
Ze begint hem ook te strelen, maar komt tot de ontdekking dat hij zich niet geschoren heeft.
“Uh, dat wordt door een bos dwalen,” denkt ze.
Ze geeft hem lieflijke kusjes op zijn borst en likt voorzichtig aan zijn tepels.
“Dat hoeft niet zo voor mij hoor!” merkt hij op.
“Oké, dat kan, niet alle mannen vinden dat prettig, dat klopt!”
Ze zakt verder naar beneden en streelt voorzichtig met haar tong over zijn ballen.
Er klinkt een onderdrukt kreuntje. “Aha, dat vindt hij dus wel lekker!”
Dan maakt ze lange streken over de zijkanten van zijn stijve penis.
Weer volgt er een zachte kreun.
“Vind je dat lekker?” vraagt Ciska overbodig, maar ze heeft graag bevestiging op haar werk.
“Zo, echt wel, zoiets heeft nog nooit iemand bij mij gedaan!”
“Oké, dan ga ik weer verder!” En ze duikt weer naar beneden.
Ze vervolgt haar speelse gelik en wanneer haar tong zijn eikel raakt, klinkt de kreun nog dieper. En wanneer ze na zo’n 10 minuten plagend likken haar mond om zijn eikel heen sluit, raakt hij buiten zinnen en met een paar korte bewegingen van haar lippen over zijn eikel gaat er een schok door hem heen en komt hij met een ware explosie klaar in haar mond. Zijn lichaam trilt helemaal na.
Ciska vindt zoiets het grootste ‘dank je wel’ wat er is.
Dan ineens staat hij op en loopt naar de badkamer en gaat zich wassen.
Hij is dan wel hygiënisch, maar het breekt wel even het spel.
Na zijn wasbeurt komt hij terug op bed liggen. “Ik moet even bijkomen hoor Ciska.”
“Geen probleem, dan kun je ondertussen mij lekker verwennen.”
Hij draait zich naar Ciska en kust vluchtig haar borsten en likt even aan haar tepels.
Hij pakt het washandje en veegt haar poes schoon en droogt het vervolgens ook weer af.
Dan streelt hij met zijn vingers richting haar poesje en raakt haar klitje met zijn vinger aan.
Ciska krimpt ineen. Een droge vinger op haar klitje vindt ze erg pijnlijk.
“Wil je alsjeblieft je vinger even nat maken?” vraagt ze hem zachtjes.
Dan draait hij zich om en trekt een latex handschoen aan.
“Ik heb nogal ruwe handen. Ik ben bang dat ik je pijn doe.”
Ciska vindt het nogal chirurgisch, maar ja, het zou best kunnen natuurlijk.
Ze pakt het glijmiddel uit haar tas en wrijft dat over zijn latex vingers.
Hij wrijft over haar klitje en het voelt best wel fijn, maar nog steeds chirurgisch.
Ze sluit haar ogen en waant zich in bij de gynaecoloog op de behandeltafel.
“Wilt u even een inwendig onderzoek doen, dokter… uh Karel?” vraagt ze na een aantal minuten. “Dan kun je je vingers op een natuurlijke manier nat maken!” lacht ze.
“Is goed!” Na een paar “seconden”, wordt haar poesje vochtig en op dat moment pakt hij een condoom uit het laatje, doet hem om. Komt op haar liggen, dringt haar poesje binnen en met een paar stoten komt hij klaar, stapt naast het bed en gaat weer richting douche.
Ciska blijft verbouwereerd achter op het bed. “Wat the fuck is dit?!”
Wanneer hij klaar is met douchen, komt hij de slaapkamer weer binnen en kleedt zich aan.
“Jij kunt nu douchen hoor! Droog je de tegeltjes even af, wanneer je klaar bent?”
“Ho eens even… en ik dan? Ga je mij niet meer verwennen?” reageert Ciska verbaasd.
“Vond je het niet lekker dan?”
“Het ging, maar ik ben nog niet klaargekomen en jij nu al twee keer!”
“Misschien kom je volgende keer wel klaar!” is zijn botte antwoord.
Ciska haar bloed begint te koken.
Dit kan toch niet waar zijn. Gaat ze dit nu nog een keer meemaken? Dit had ze echt niet verwacht. Karel wil de kamer uitlopen, maar dan roept ze hem terug.
“Hé Karel, je vergeet wat!”
“Huh, hoezo, vergeet ik wat, om zich heen kijkend.
“Vijftig euro, alsjeblieft!” reageert Ciska.
“Hè, waarvoor dan?”
“Voor mijn inzet en diensten! Want jij hebt mij geen dienst bewezen hoor! Op deze manier voel ik me een prostitué en die moet betaald worden!”
Nu is het zijn beurt om verbouwereerd te kijken.
Nijdig kleedt Ciska zich aan en gaat naar beneden.
Ze wil haar jas en tas pakken en gaan, maar hij houdt haar tegen.
“Nee, ga nu niet zo weg. Dat vind ik niet leuk. Het was echt niet mijn bedoeling jou te kwetsen! Zo doe ik het altijd!”
“Het wordt mij nu wel duidelijk, waarom je vrouw aan de drank is gegaan. Je bent gewoon een grote egoïst! Je weet niet eens hoe je een vrouw moet bevredigen!”
“Blijf nog even, Ciska, drink wat, dan kunnen we nog even praten!”
Ciska pakt het op, als dat hij toch iets van haar wil leren en gaat zitten.
Ze neemt een slok van haar drinken en begint hem uit te leggen hoe een vrouw ook haar behoeftes heeft.
“Maar ik ga echt niet likken hoor, dat vind ik erg onhygiënisch!”
“Maar jij vindt het toch ook lekker om gepijpt te worden? Dat is hetzelfde voor de vrouw, als voor de man! Maar ik denk dat je smetvrees hebt, vandaar die latex handschoenen. Je handen zijn helemaal niet zo ruw.”
Hij kijkt beschaamd naar beneden, maar blijft hangen in zijn eigen gelijk.
“Beste Karel, het is aan jou! Wanneer jij bereidt bent je gedachten hierover te veranderen en ook een vrouw wil behagen, dan mag je me nog eens bellen.”
Ciska drinkt haar glas leeg en vertrekt.
Die zie ik nooit meer….terug!