61b. Gilles, een vrolijke noot

Er gaan maanden overheen. Ciska geniet van haar vrije leventje en de goedheid van het leven voorziet haar keer op keer van leuke mannen.
Nog een paar keer komt ze Gilles tegen, dansen ze en hebben lol, maar daar blijft het bij. De vonken zijn maar van een kant, die van Ciska.

Totdat op een dag de telefoon gaat.
“Met Gilles, ben je in je winkel?”
“Het is dinsdag, dus ja. Hoezo?”
“Kan ik straks bij je langs komen?”
Ciska haar hart klopt in haar keel.
“Is goed! Zie ik je rond vijf uur!”
Inderdaad staat hij iets over vijf aan de deur.
Weer die vlinders in haar buik. Wat doet die man toch met haar.
Ze geeft hem haar liefste glimlach en hij haar zijn breedste lach.
Ciska voelt haar hart smelten.
Ze neemt afscheid van de vrijwilligers.
“Kom je vanavond naar het Nolen’s Foodfestival?” vraagt Sabrina haar.
“Ja, ik denk het wel. Kan ik meteen een hapje eten daar.”
“Oké, dan zie ik je daar wel!”
Ciska loopt naar de keuken en biedt Gilles een kopje thee aan.
Ze komt bij hem aan tafel zitten en kijkt hem diep aan.
“Wat is er aan de hand?”
“Ik ga scheiden, Ciska!”
Ze weet even niet of ze het uit moet roepen van blijdschap of hem troostend in haar armen moet nemen.
Ze kiest voor het laatste.
“Dus je gaat toch de knoop doorhakken?”
“Ja, mijn droom is om naar het buitenland te gaan en een paar maanden per jaar in Nederland te verblijven voor de kinderen, maar de rest van het jaar reizen en naar mijn geboorteland te gaan, maar mijn vrouw wil dat niet. Het is na vele discussies duidelijk, dat ze bij haar standpunt blijft en ik wil niet hier blijven. We slapen al maanden niet meer bij elkaar en de afstand is nu zo groot geworden, dat ik er een punt achter ga zetten.”
“Wow, dat is niet niks. Jullie waren ook al een hele tijd samen, is het niet?”
“Drieëndertig jaar.”
“Hm, bekend getal,” mompelt Ciska. Ook haar huwelijk heeft zoveel jaren geduurd.
Ze houdt troostend zijn hand vast.
“Tjonge als je al zolang geen vrouw meer in je armen hebt gehad, dan moet je wel snakken hiernaar.”
“Mijn verstand staat op nul. Ik heb een huis gekregen in Heerhugowaard en ben dit stap voor stap aan het inrichten. Ik heb niet veel geld om het in te richten, alles zit in de eenmanszaak.
Zou jij me kunnen helpen met wat spullen?” Het is duidelijk, dat hij niet in wil gaan op de laatste zin, die Ciska uitgesproken heeft.
“Tuurlijk, Dushi, geen probleem. Kom, dan gaan we even kijken.”
Ze kan hem behoorlijk helpen met spullen en hij is zichtbaar blij. Hij omhelst haar dankbaar.
Op het moment dat hij haar in zijn armen heeft, voelt ze weer die vonken overspringen. Ze neemt zijn gezicht in haar handen en kust hem teder op zijn mond. Maar hij draait zich van haar af.
“Nog niet, schat, ik ben daar nog niet aan toe. Ik wil eerst het een en ander afsluiten.”
“Oh, maar ik wil niet gelijk met je trouwen hoor!” grapt ze.
Dan liggen ze allebei weer in en deuk.
Ze praten weer over de inrichting en Ciska geeft hem advies.
Tot slot is er weer een innige hug en bedankt hij Ciska wel honderd keer voor haar hulp.
“Ik zie je gauw weer bij Liberty!”
“Is goed!”
Ze pakt haar spullen en gaat naar Nolen’s Foodfestival.
Ciska loopt even over het plein en dan stokt haar adem in haar keel.
Daar staat Gilles weer. Hij had vast gehoord dat Sabrina haar vroeg.
Ze groet hem redelijk bedeesd, want ze had inmiddels al een aantal bekenden gespot en ze wilde het hem ook niet moeilijk maken.
Maar het maakte hem niet uit blijkbaar, want hij omhelst haar stevig en krijgt een zoen op haar wang.
Ze voelt het bloed naar haar wangen stromen.
“Oké dan,” hijgt ze opgewonden, zich uit zijn greep worstelend.
“Ik heb echt het schijt eraan, wat mensen zeggen,” lacht hij.
“Ik ook, kletsen doen ze toch!” lacht ze terug.
Ze praten even, maar gaan dan ieder hun kant op. Ze ziet hem eten kopen, maar naar een hele andere plek lopen en even later is hij verdwenen.

Dinsdag erna komt hij nog even naar de winkel om aanvullende spullen uit te zoeken.
Weer die innige omhelzing. Ciska raakt verward. Ze wilde dat ze even in zijn hoofd kon kruipen. Zo graag wilde ze weten, wat zijn gevoelens en gedachten waren ten opzichte van haar.
“Wat ga je vanavond doen?” vraagt hij geïnteresseerd.
“Ik ga naar een Parkfeest in het centrum.”
“Oh, klinkt gezellig. Kan wel wat vrolijkheid gebruiken!”
“Nou, dan ga je toch ook!”
“Ja, misschien wel!”
Ze zag duidelijk zijn verwardheid. Hij had veel aan zijn hoofd. De zorgen tekenden zijn gezicht.
Ze liep op hem toe en hield hem even stevig vast.
“Ik weet dat je het nodig hebt! Hier, krijg je gratis en voor niets!”
“Dank je wel, lieve schat.” En weer die ingehouden emotie.
Weer een beheerst afscheid.
Maar wat schertst haar verbazing, wanneer ze voor het podium staat en ineens twee armen om haar middel voelt en een kus in haar nek. Even denkt ze dat het Patrick is, haar Afrikaanse vriend, maar tot haar grote verrassing is het Gilles. Hij danst met haar in zijn armen. Alsof ze een verliefd stel zijn. Haar hart slaat op hol. Ze kijkt Elly vragend aan. Die lacht. Ze weet hoe gek Ciska is op hem.
Zo staan ze een tijdje bij elkaar, Gilles loopt even een stukje van hen vandaan, Ciska gaat wat drinken halen. Wanneer ze terugkomt staat hij er weer.
“Oh, dacht dat je even verder ging, anders had ik voor jou ook wel drinken meegenomen!”
“Maakt niet uit!” Ze geeft hem een slokje van haar sapje.
Nu vindt Elly het wel welletjes.
“Zullen we nog even een ronde lopen door het park?” Ze was met Elly uit, dus ging ze akkoord.
“We gaan na afloop nog naar Liberty, dansen. Als je zin hebt?”
“Is goed!”

Na afloop, lopen ze naar Liberty en ja hoor, daar is Gilles ook weer. Ze is nog niet koud binnen of hij trekt haar mee de dansvloer op en houdt haar innig in zijn armen. Weer die verliefde blikken heen en weer. De hele verdere avond dansen ze samen. Zelfs de overige bezoekers valt het op hoe innig ze dansen en lachen hen toe.
Ze voelt zich op een roze wolk. Heerlijk. Ze sluit haar ogen, om nog intenser te genieten.
“Niet in slaap vallen, hè,” grapt Gilles.
“Oh, lieverd, het voelt zo heerlijk in jouw armen! Dushi wat doe je met mij.”
Hij lacht met zijn glimmende ogen en legt zijn zwetend hoofd tegen het hare, maar het deert haar niet.
“Heerlijk, ik houd van zweet tijdens dans en seks, wordt daar supergeil van!” Hij kijkt haar geshockeerd aan. Dan barst ze in lachen uit. Maar ze meende wel wat ze zei.
Na afloop, lopen ze samen naar beneden. Elly was al naar huis gegaan. Ze was moe en zag wel dat ze toch niet tussen die twee kon komen. Alhoewel Ciska haar wel naast haar op de bank had getrokken, toen ze even uitrustte.
Gilles loopt met haar mee naar de winkel, waar ze nog wat spullen had liggen.
Ze gingen nog even zitten praten en Ciska opende haar hart voor hem.
“Lieverd, waarom houd je jezelf zo in, wanneer we alleen zijn. Ik eet je niet op. Maar ik zou je zo graag willen zoenen. Je even passie laten voelen! Dushi, jij bent een van de weinige mannen, die een gat in mijn veilige muur om mijn hart heeft weten te slaan.”
“Daar ben ik juist nog niet klaar voor. Ik wil niet met gemengde gevoelens met jou zoenen. Als ik je zoen, wil ik jou met heel mijn hart zoenen.””
Mooi gesproken, maar het frustreert Ciska.
Ze had nog maar zelden meegemaakt, dat een man haar in de kou liet staan. Maar ja, liefde kun je niet dwingen. “Alsjeblieft, laat me niet zo smeken!”
Maar hij loopt richting de deur en verontschuldigt zich en vertrekt, Ciska gefrustreerd achterlatend met pijn in haar hart.
Ze zucht diep en veegt de tranen van haar wangen.
“Ik moet hem loslaten!”